Mijn eerste ervaringen met Dubai

Het heeft even geduurd, maar ik heb eindelijk wifi dus ik ben weer bereikbaar voor de buitenwereld en kan jullie weer op de hoogte houden/brengen.

Dag 1
Zo ik ben aangekomen hoor. Vanochtend om 3 uur opgestaan, wat zeker erg vroeg was zeker nadat ik maar een uurtje had geslapen. Vervolgens liep alles eigenlijk vlekkeloos. Lekker rustig op de weg dus we waren op tijd op Schiphol. Ben op Schiphol wel een paar keer gematst; mijn handbagagekoffer paste eigenlijk niet, maar werd toch goedgekeurd en mijn gewone koffer was eigenlijk 0,2 kilo te veel, maar ook daar werd gelukkig niet over geklaagd. Nadat ik nu al mijn spullen aan het uitpakken ben, denk ik bij mezelf “Jezus, wat heb ik veel meegenomen”. Ik vraag me vooral af hoe ik het ooit nog een keertje mee terug naar huis ga krijgen.

Maar goed om 5 over half 7 precies vertrok mijn vliegtuig vanaf Schiphol richting Dubai. Aangezien ik nog nooit gevlogen heb, was dit allemaal nieuw voor mij en ik moet toegeven dat ik toch aardig bang was toen dat grote gevaarte de lucht in ging en begon te schudden. Maar ik heb het uiteindelijk overleefd! Een nadeel was wel dat ik heel misselijk word in het vliegtuig en dus eigenlijk bijna de hele reis heb geprobeerd te slapen + de oudjes die naast me zaten waren er niet blij mee als ze steeds voor mij moesten opstaan; oftewel slapen gaf de minste overlast. Ik heb wel nog heel mooi van het uitzicht kunnen genieten, want ik zat aan het raam. Eerst van de lichtjes overal in Nederland en later nog de besneeuwde bergen in Turkije en uiteindelijk de woestijn en hoge gebouwen hier in Dubai.

20 minuten eerder dan gepland landde het vliegtuig in Dubai. Nog geen 5 minuten nadat ik was uitgestapt, had ik al een of andere vent die naar me riep “Excuse me, madame”. Aangezien ik daar niet van houdt ben ik maar heel beleefd heel hard doorgelopen :p. Eerst nog even door de paspoort controle voordat ik mijn koffer op kon halen, maar dat bleek niet zo makkelijk te zijn. Ze maken daar een of andere foto van je, maar aangezien ik zo moe was, kon ik mijn ogen niet ver genoeg open doen om een goede foto te maken. Gelukkig had ik een hele aardige meneer die heel veel geduld had en het wel 5 keer overnieuw wilde proberen. Nadat ik mijn koffer had opgehaald, begon het avontuur pas echt. Met mijn 30 kilo zware koffer over Dubai airport slepen op zoek naar een taxi die me naar het Melia hotel kon brengen. Dat bleek uiteindelijk niet zo’n groot probleem, want binnen 2 seconden zat ik in een taxi die precies wist waar het Melia hotel lag.
Om half 6 kwam ik eindelijk een keer aan bij het hotel, waar het uiteindelijk nog een hoop gedoe was om te achterhalen bij wie ik moest zijn voor mijn sleutels en alles. Uiteindelijk kwam ik terecht bij degene waarmee ik ook de afgelopen weken mailcontact heb gehad. Hele aardige meneer die mij heel netjes aan een aantal mensen heeft voorgesteld (had van mij niet meteen gehoeven, want door de vermoeidheid ben ik bijna alle namen alweer vergeten). Toen dacht ik eindelijk naar mijn kamer te kunnen, maar helaas ik moest eerst nog even een pak passen. Waarom ik mijn maten van tevoren allemaal heb moeten opmeten en doorgeven weet ik ook niet, want uiteindelijk hebben ze random voor mij een pak gepakt. Als ik dit had geweten, had ik liever allebei mijn eigen pakken meegenomen.

Wat ik van het hotel moet denken is me nog niet helemaal duidelijk. Het hotel ziet er best luxe uit voor de gasten, maar zodra je in de kantoren terecht komt, heb je het over ruimtes van 8m2 die in de parkeergarage zitten, heel apart.
Het huis ben ik ook nog niet helemaal uit. Mijn eerste reactie toen ik dit huis binnenkwam was “waar ben ik in hemelsnaam in beland, ik wil terug naar huis!”. Dat denk ik nu eigenlijk nog steeds wel. Ik deel mijn kamer samen met twee andere meiden, waarvan er eentje sowieso een beetje apart is en die andere heb ik nog niet ontmoet.

Dag 2/3
Gelukkig ben ik alweer een beetje bijgekomen en van gedachten veranderd. Ik heb nu ondertussen al 2 nachten hier geslapen en ben er al aan gewend dat mijn ene kamergenootje om 4 uur opstaat en de ander om 7. Ik word er niet eens meer wakker van. Ik heb ze ondertussen ook al wat beter leren kennen en ze blijken heel aardig te zijn. Rachel is 39, komt uit de Filipijnen en heeft een zoon die ouder is dan ik en Leah is 21 en komt uit India. Verder zit er nog een meisje uit India in de kamer schuin tegenover mij en die is 20. Dus sommige zijn bijna net zo oud als ik alleen staan ze er wel allemaal nog steeds van te kijken als ik zeg dat ik 19 ben :p.

Verder heb ik de buurt hier in beetje leren kennen. De hero’s village waar ik nu zit ligt niet in Bur Dubai (het oude Dubai), maar ook niet in Dubai centrum; het ligt er tussenin. Ik heb al een aantal keer boodschappen gedaan, want ik vergeet steeds dingen, maar gelukkig is dat geen probleem aangezien je op 5 minuten loopafstand tig kleine supermarktjes hebt en een paar hele grote die allemaal 24 uur open zijn + dan heb ik weer een goede reden om naar buiten te gaan.

Het weer is hier heerlijk. Ik denk dat het nu ongeveer 28 graden is en dat is prima te doen eigenlijk. Morgen (zondag) begin ik met werken. Ik moet om 9 uur beginnen dus dat betekent dat ik om half 9 de speciale Melia bus hier voor het hotel moet nemen. Ik ben erg benieuwd wat mijn werk allemaal precies inhoudt. Dus ik heb er wel zin in om morgen te gaan beginnen en ik denk dat dan de tijd nog sneller zal gaan.